قرارداد منع رقابت

قرارداد منع رقابت

قرارداد منع رقابت یک نوع توافق نامه است که معمولا بین کارفرما و کارگر انعقاد می‌شود. این نوع توافق نامه به منظور حفظ اطلاعات تجاری محرمانه برای یک دوره زمانی معین ایجاد می‌شود. اهمیت این نوع قرارداد در این جا است که کارگران، به ویژه افراد تازه وارد یا بی‌تجربه، ممکن است از تاثیرات و اهمیت واقعی آن آگاه نباشند. لذا برای جلوگیری از مشکلات در آینده، ضروری است که از ابتدا با جزئیات این نوع توافق آشنا شوید. هدف اصلی از قرارداد منع رقابت جلوگیری از افشای اطلاعات محرمانه تجاری شرکت توسط کارگران است. با این توافق، کارگر متعهد می‌شود که اطلاعات محرمانه و مهم شرکت را در طول دوره اعتبار توافق نگاه دارد و به هیچ وجه این اطلاعات را به دیگران، به ویژه به رقبای شرکت، منتشر نکند. کارفرما این توافق را به منظور حفظ سرمایه فکری و اطلاعاتی شرکت خود انجام می‌دهد.

تفاوت قرارداد منع رقابت و قرارداد کار

مهمترین تفاوت بین قرارداد منع رقابت و قرارداد کار، این است که در قرارداد منع رقابت تمرکز بر حفظ اطلاعات محرمانه است، در حالی که در قرارداد کار، شرایط و وظایف مربوط به انجام کار تعریف می‌شود. قرارداد منع رقابت فقط زمانی تنظیم می‌شود که شرکت بر اساس ماهیت کار خود دارای اطلاعات محرمانه مهم باشد که اگر در دست دیگران، به ویژه رقبا قرار بگیرد، می‌تواند به شکل جدی به سودمندی شرکت آسیب برساند. به همین دلیل، کارفرما از این نوع توافق برای جلوگیری از وقوع چنین مواردی استفاده می‌کند. در قرارداد منع رقابت، مدت زمان مشخصی تعیین می‌شود که کارگر باید در آن دوره از افشای اطلاعات محرمانه خودداری کند. اگر کارگر به نقض این توافق اقدام کند، کارفرما قانونا می‌تواند اقدامات قانونی را علیه او انجام دهد و از او انتظار جبران خسارت داشته باشد.